سي مهر در ايران چه روزي است ؟

ما نسل سوم و چهارمي هايي كه دراواخر دهه پنجاه و در دهه هاي شصت و هفتاد به دنيا آمديم ، در كشورمان حاكميتي جز ولايت فقيه و مشتي آخوند و پاسدار كه بر مسند قدرت بودند نديديم. ما كساني بوديم كه هيچ كداممان نقشي در انتخاب اين سيستم نداشته ايم. اگر هر انتخاباتي هم برگزار شده ، اگر هر كانديدايي جلوي رويمان بوده ، تنها و تنها يكي از عوامل و عناصر همين نظام بوده و كسي بوده كه از فيلتر شوراي نگهبان رد شده و لازمه به قدرت رسيدنش التزام قلبي و عملي به ولايت فقيه بوده.

احزاب سياسي هم كه به عنوان  اپوزيسيون در ايران فعاليت مي كنند، رسما ميگويند، موافقان خارج از نظام هستند!!

اما به واقع در ايراني با  بيش از 7000 سال تمدن، مي شود گفت كه مقاومتي وجود ندارد؟

سوالي كه همواره به ذهن هر ايراني و به طور خاص تأكيد ميكنم يك جوان ايراني خطور ميكند اين است كه پس يعني هيچ راهي نيست؟ يعني ايران هيچ كس را ندارد؟ آن كسي كه ميتواند اين كشور ويران شده به دست اين ضحاك زمان را  نجات داده و آزادي را به آن بازگرداند كيست؟ 

 زادگاه بابك در مقابل امپراطوري مامون، سرزمين ستارخان ها و باقرخانها چطور مي شود كه مقاومتي در آن وجود نداشته باشد....

يك نگاهي به تاريخ ايران نشان ميدهد هرجا ظلمي بوده مقاومتي بوده، از رئيس علي دلواري در بوشهر، تا آريو برزن در غرب، تا ميرزا كوچك خان در شمال!!

اما دستگاه ديكتاتوري حاكم بر ايران در اين ساليان حتي ما را از تاريخ و فرهنگ واقعي خودمان دور كرده است.

حرف نو كجاست؟ پاسخ دردهاي مردم چيست؟ 

در امتداد حاكميت سي و هفت ساله ولايت فقيه ، مقاومتي چشم گير و خيره كننده وجود دارد. كساني از همان سال 57 در برابر اين جنايتكاران ايستادند و تا همين  امروز همچنان ايستادگي كرده و كوتاه نيامدند و بهاي آن را هم با خون خود و گذشتن از همه چيز و همه كس خود دادند.

مقاومتي كه در اين 37 ساله با همه چيز خود در يك نبرد تمام عيار با رژيم بود و اين رژيم با شيطان سازي و صرف هزينه هاي گزاف از جيب مردم ايران تلاش كرده تا به طور خاص ما جوانان را از شناخت حقيقي آن باز دارد. 

اما به واسطه قدرت پرداخت و فداي اين مقاومت، از تمام فراز و نشيبهاي اين ساليان گذشت و امروز تبديل به يك اپوزيسيون مطرح در مقابل رژيم ولايت فقيه شده است.

اما موضوع اصلي كه اين اپوزيسيون را از ساير احزاب رنگ و لعاب دار سياسي جدا مي كند، رهبري مريم رجوي است 

زني كه در مقابل ارتجاع زن ستيز آخوندي ايستاده و كارزار سرنگوني رژيم  را پيش مي برد.

زني كه با قدرت و شجاعتي بي نظير سكان اين مقاومت را در دست گرفته و از ايران آزاد فردا چنين ميگويد:

نظرگاه مريم رجوي براي ايران فردا

اين ديدگاه دقيقا رو در روي ديدگاه عقب مانده و متحجرانه اي است كه زن را به پستوهاي خانه مي كشاند درمقابل او ميگويد كه زن بايد در عرصه كار و سياست و مبارزه و .. فعال باشد و تنها نگاهي به نقش برجسته زنان در  اين مقاومت گوياي اين مدعاست كه اين نه يك حرف و شعار بلكه يك پراتيك انجام شده و به موفقيت رسيده است.

اين زن كسي  است كه مقاومت ايران او را به عنوان رئيس جمهور دوران انتقال حاكميت به مردم ايران انتخاب كرده.چون سمبل رويارويي با نظرگاه مرتجع و قرون وسطايي رژيم است.

جالب اينجاست كه نه تنها مردم ايران بلكه چشم هر انسان آگاه و مترقي را اين حقيقت ميگيرد چنانچه در صحبتهاي اين شخصيتهاي برجسته سياسي از اقصي نقاط جهان هنگامي كه به رهبري مريم رجوي و به نيروي عظيم ناشي از برابري در مقاومت ايران ميرسند اينگونه ميگويند:

 مريم رجوي از نگاه ديگران

نگاهی به کارنامه سالیان گذشته، نشان می‌دهد که انتخاب خانم مریم رجوی به‌عنوان رئیس‌جمهور برگزیده مقاومت ایران در روز 30 مهر سال 1372 و پيشتر از آن به عنوان مسئول اول سازمان مجاهدين خلق ايران در 26 مهر سال 68، انتخابی فقط برای آن مقطع یا انتخابی تنها برای فردای بعد از سرنگونی و دوران انتقال حاکمیت به مردم ایران نبود؛ بلکه انتخابی برای امروز هم بود. برای پیشبرد مقاومت و محقق کردن امر سرنگونی استبداد ننگين ولایت‌فقیه. در عین‌حال، این اندیشه، مواضع، دیدگاهها و برنامه‌ها، رنگی از آینده نیز دارند. رنگی از فردا! فردایی روشن! پس گرامي باد 26 و 30 مهر هر سال !

میهنی می‌سازیم

که در آن قانونی

برتر از خواسته مردم نیست

میهنی می‌سازیم

که در آن چوبه‌دار،

نیست جز خاطره‌یی تلخ و فراموش شده

هیبت جراثقال

می‌دهد باز

ز سازندگی شهر پیام

میهنی می‌سازیم

که در آن لغو شده

حکم شوم اعدام...

مشق هر روزه فرداها با خط درشت

در همه کوچه و برزن اینست:

نه به شلاق و شکنجه

نه به جراحی گلخند و تبسم

نه به سرکوبی مردم

نه به ویرانگری هسته‌یی و بمب اتم

قلب این خاک فقط کانون

انفجار شادی است

حق مفروض و مسلم تنها

همه جا آزادی است

میهنی می‌سازیم

که در آن وسعت خورشید به‌اندازه چشمان سحرخیزان است

نام این میهن آزاد شده

ایران است

نام این میهن آزاد شده

ایران است.

(مریم رجوی- گردهمایی بزرگ ایرانیان- پاریس- 6تیر 1393)